New York-Boston-Syracuse

Syracuse, 12 juli 2017

We zitten nu in Syracuse. Een nietszeggende stad (150.000 inwoners, dus volgens Amerikaanse begrippen een dorp) als tussenstop naar Canada. Het hotel heeft een buitenzwembad en het is warm dus Kiki is blij. Er is ook WiFi, dus heb ik nu twee blije kinderen. En nu alle hoogtepunten van het hotel zijn opgesomd gaan we weer even terug naar New York.

Het is 10 juli en Kiki is jarig. Een brede lach wekt ons uit onze slaap. Ze kijkt enthousiast naar de versierde hotelkamer met de gekleurde ballonnen met het daarop '8 jaar' en de slingers met hetzelfde cijfer. We zetten slaperig 'Lang zal ze leven' in.
Maureen wil vandaag de High Line lopen. Google dat maar, want de kinderen werden er niet enthousiast van en aangezien mijn blaas op ontploffen stond, bestond mijn High Line uit een zoektocht naar het toilet. Daarna natuurlijk taart eten. Na het bestellen van de drankjes ging Kiki, zoals alle vrouwen doen, even 'haar neus poederen'. Dat gaf ons de gelegenheid om de serveerster (hi, how are you?) op de hoogte te brengen van deze heuglijke dag. Wellicht wist ze het al door de enorme button met 'Happy Birthday' waar Kiki al de hele dag mee op haar borst loopt. Zeker 6 man sterk kwam aangelopen met ons gebak met op Kiki's chocoladetaart een brandend kaarsje. De groep kwam om onze tafel staan en zong hartstochtelijk 'Happy birthday'. Kiki werd er bijna verlegen van.

'Kiki, wat wil je doen op je verjaardag?' 'Fietsen!'. Op naar Central Park om fietsen te huren, waarna we heerlijk rond het park hebben gefietst. Regelmatig stoppen om ergens te kijken, te genieten van het uitzicht of om even te zitten in het gras.



Daarna was het tijd om Kiki's kado op te halen. De jarige mocht natuurlijk ook zeggen wat we gingen eten en dat werd, heel verrassend, sushi. Dus op zoek naar een sushi restaurant. Als afsluiter van de dag met de hop-on hop-off de nighttour gedaan. Het was niet zo druk, want die 200 meter wachtende mensen hoorden allemaal bij elkaar (?!). Het was weer erg leuk. Via de Manhattan Bridge naar Brooklyn en weer terug. Hierbij heb je een prachtig uitzicht op Manhattan en de Brooklyn Bridge met daar achter het Vrijheidsbeeld.



11 juli 2017 New York-Boston
Vandaag de auto ophalen. Een SUV van Nissan. Prima. Het was natuurlijk hartstikke druk in de stad, maar ik had het Niet-Kijken-Gewoon-Gaan-Principe snel door. Het oorspronkelijke idee was om om te rijden en nog wat extra plaatsjes te bezoeken, maar aangezien de tijd voor Boston dan beperkt is, namen we de snelste route van A naar Boston. We verlaten de staat New York en rijden door Connecticut naar Massachusetts waar Boston aan de kust ligt. Het hotel ligt net buiten het centrum dus nemen we de metro en 5 haltes later staan we in het hart van de stad. We hebben een stukje van de Freedom Trail gelopen en sprongen hop on de bus. Na de hectiek van New York is Boston een verademing. Relaxte mooie stad. Als je in Boston bent moet je iets uit de zee eten en bij voorkeur kreeft. Dat hebben we dus ook maar gedaan. In de avondschemering hebben we onze wandeling door Boston compleet gemaakt, want buiten de aanslag tijdens de marathon is Boston natuurlijk vooral bekend om de bar 'where everybody knows your name'. Die moest natuurlijk op de foto, waarbij we gelijk alle geloofwaardigheid bij Isis hebben verloren. De plaatsvervangende schaamte droop van haar gezicht toen ze een foto van ons voor een paar luifels moest maken. Het kan ook komen doordat Maureen uitgebreid moest laten horen dat ze de complete tekst van de begintune van de serie Cheers uit haar hoofd kent.

12 juli 1017 Boston-Syracuse
Vandaag een reisdag. Rustig aan gedaan vanmorgen. Lekkere broodjes en fruit gehaald bij de supermarkt en dit opgegeten aan de baai. Daarna 320 mi (515 km) sturen, via Albany (hoofdstad van de staat New York) naar Syracuse.

Morgen naar Canada.